(A poem for Soledad Reyes vda. de Nery vda. de Sia , my Mama Chata.; and for Camiguin, my Holy Week retreat for many years.)
Kadtong bata pa ko
Pag-abot sa Semana Santa
Magkisi-kisi sa kalipay
Kay kami manabok na
Paingun didto sa Mambajao,
nga naila nga Camiguin.
Sus, sayo pa kaayo sa buntag,
Si Senyora Chata tu-a na
Ug uban ang iyang tropang kulit
Ngadto sa pantalan sa
Balingoan.
Pag-abot sa lantsa
Mag linya na dayon
Aron una makasaka ug makaplastar
Sa puesto kung asa siya
makadungaw, makalantaw-lantaw
sa dagat nga pagka-tsada sa asul.
Sa tunga-tunga sa biyahe
mag-lumba dayon kami
sa pagpangita ug “dolphin” nga
sayo sa buntag pa
kasagara makita na sa dagat.
Si Senyora Chata, usahay,
“busy” kaayo’g storya
sa iyang mga ka-ila – sus,
usahay, pati gapamaligya’g
pagkaon sa lantsa
iya kanang ka-ila!
Ingun sila, hadlok musakay ug lantsa,
pero kaming mga bata-a
ay! wala namo huna-huna-a
kay pag-abot sa isla nga Camiguin
nao’y among kanunay nga gahuna-hunaon.
Pag-abot sa Benoni
ang tao, maglumba na’g kanaog
ay! pati mga kargador, makiglumba!
ang lantsa mura na dayon
ug lumba-lumba!
Pag-abot sa dako’ng balay
didto sa Mambajao,
ay, ligo na dayon sa dagat
among gusto buhaton!
Si Senyora Chata, usahay,
maperwisyo
kay pati pag-kaon, malimtan na,
makaligo lang sa dagat!
Kada adlaw, sa buntag pa lang
mamaklay kami padulong sa Cabua-an
ug didto maligo, mura’g
adlaw-adlaw, fiesta!
Manguli sa hapon, pula na’g mga dagway —
pero, s’yempre, malipayon!
Pag-abot sa gabie,
mag suroy-suroy sa daan nga pantalan;
mag storya-storya sa mga ka-ig-agawan;
Ug usahay pa, kung hayag ang bulan,
magdula’g patintero sa tennis court
o sa dalan, o sa daan
nga airport.
Pero pag-abot sa Huebes ug Biernes
Tanan kalipay mahunong
kay among isaulog ang
pagkamatay ni Kristo —
Ug kami magpuyo sa balay.
Sa Biernes Santo, sayo pa sa
buntag
nakaandam na ang among
mga santo —
magarbo ang mga sanina;
ug bag-ong limpyo pa gyud —
Andam na sila para sa prosesyon.
Pagkahuman sa prosesyon sa
Biernes Santo,
magtabang kami sa pagsilbi
sa mga bisita nga mangaon ug
panihapon —
Ssssshhh…ayaw’g saba, ha?
Kasagara sa ila, dili namo kaila!
Mabuhi dayon ang tanan
sa pagka-banhaw ni Kristo —
Sayo magmata pagka-Domingo, kadlawon pa!;
Kay mag-apil sa Tabo didto
dapit sa munisipyo.
Padayon ang kalipay sa Domingo
Mamaklay napud dayon padulong Cabua-an,
ug didto iselebrar ang malipayong
pagkabuhi ni Kristo —
Tanan mag-ig-agaw tu-a didto,
pati mga tiyo ug tiya, ug s’yempre,
ang among pinalangga — si Senyora Chata!
Karon, si Senyora Chata, wala na.
ug ang among Semana Santa
dili na pareho sa una.
dili nami magmata’g sayo pag-“Palm Sunday”
para muadto sa Balingoan;
dili nami gasakay ug lantsa padulong Benoni;
dili nami gabaklay padulong Cabua-an;
dili nami ga-patintero sa dalan;
dili nami ga-andam para sa prosesyon
sa Biernes Santo.
Pero maski in-ani man ang nahitabo
ang Semana Santa sa Mambajao,
dili gyud kalimtan —
kay malay mo, isa ka adlaw,
matingala nalang kaming tanan,
kay tu-a na diay kami sa
isla nga Camiguin —
didto sa balay nga dako sa Mambajao…
ug si Senyora Chata, nidungaw
gikan sa langit, malipayong
gabantay sa among tanan!